Obecne badania pokazują, że możliwa jest ocena dynamiki obecności alkoholu w mózgu, a także zmian metabolicznych i zmian parametrów dyfuzji bezpośrednio po spożyciu alkoholu. Szczegółowa analiza w ściśle określonych sekwencjach czasowych skupiła się na płatach czołowych. Zbadano również zmiany w płatach potylicznych, zwojach podstawy mózgu oraz w robaku móżdżku, jednak „przesunięcie czasowe” utrudniało ocenę. Najbardziej widocznymi konsekwencjami były statystycznie istotne wzrosty poziomu lipidów i mleczanów, stwierdzone po około godzinie od spożycia 60 ml czystego alkoholu, po czym następowała normalizacja stężenia w ciągu dwóch godzin. Jeśli chodzi o wartości DWI i ADC, wyniki wykazały odpowiednio nieistotny statystycznie spadek i wzrost, a następnie tendencję do normalizacji. Podobne zależności stwierdzono w pozostałych badanych lokalizacjach. Dynamika zmian stężenia etanolu w mózgu odpowiada zmianom stężenia etanolu w wydychanym powietrzu, jednak spadek stężenia etanolu w wydychanym powietrzu następuje szybciej niż w mózgu. Informacja ta ma kluczowe znaczenie w kontekście badań trzeźwości na alkomatach, ponieważ etanol zatrzymuje się w mózgu dłużej w porównaniu z wynikami badań wydychanego powietrza.